Yükseklik: 2.799 m
Son püskürme tarihi: 1999
Yükselti farkı: 1.218 m
İl: Doğu Cava
Heyecan dorukta içim kıpır kıpır hayatımda ilk defa aktif Volkan’a tırmanış yapacam, böyle bir yerin varlığını öğrendiğimden beri yerimde duramıyorum. 2 gece uykusuz olmama rağmen otostopla IJen Volkanına doğru yola koyuldum.
Saat gündüz 3 e geliyordu ana kampa geldiğimde otostopla beni bırakan pikapa teşekkür ettim, gelirken dev gibi ağaçların olduğu bir ormanın içinden küçücük yollardan geçip yaklaşıp 1500 metre rakım’a geldik , hava epey soğudu çantanın en altından uzundur kullanmadığım çeketimi çıkarıp giydim üstüme.
Ana kamp yeri sakin duruyordu, Parkuru yürürüm geceyi orada beklerim demiştim ama zehirli gaz var diye uyardılar. Bende hamağımı açtım, biraz kestireyim otostop biraz yordu.
Hamağı bağlarken 2 İsveçli ile tanıştım, çok iyi iki tatlı insan, hemen kaynaştık geceyi bekleyene kadar etrafı keşfe koyulayım dedik, ormana daldık, bir iki saat 1999 da Volkan’ın yaktığı doğayı gezdik inceledik güzel bi gün batımı izledik beraber sonra biraz kestirelim dedik.
Nasıl heyecanlıyım, acaba nasıl bir yer, lavları görebilecekmiyim diye sürekli insanlara sorular soruyorum….Neyse alarmı gece 1 kurup uyuduk. Hava epey soğudu ilerleyen saatlere doğru, çantamda ne varsa üzerime giydim pek fayda etmedi. Saat 1 e kadar yarım yamalak kestirdim, uyanınca etrafıma bir baktım her yer çadır bir sürü insan gelmiş, bizim isveçlileri uyandırdım bir şeyler atıştırdık sonra baktım Giriş ücretliymiş, ormana giriş ücreti mi olur yahu dedim ama sonradan anladım nedenini. Sağolsun benim yerime ödedi İsveçli güzel insan, ücretli olduğu bilmiyordum yanımdada hiç nakit yoktu zaten. ( 10 dolar )
Ve macera başlıyor…
yaklaşık 1000 kişi varız patika yoldan Volkan’a doğru yürüyoruz herkesin ellerinde fenerler sanki savaşa gidiyoruz, saat gece 2 ye geliyor. Hafif bir sis var, uzun dev gibi ağaçların arasından dik ve kıvrımlı yollarda yürüyoruz.
Ortalama yarım saat tırmanıştan sonra sis iyice arttı göz gözü görmez oldu, dik ve bir o kadarda ürpertici bir rota. Sağlı sollu önce ve kadınlar dayamayıp yenik düştüler, nefes darlığı çeken ve bayılan insanlar görüyorum etrafımda. Yavaş yavaş Volkan’ın kokusunu almaya başladık, girişte verdikleri gaz maskesini taktıp yola devam ettik, başlangıçta olan insanların çoğu yoktu, ya nefesleri kesilmiş yada bayılmış kenarlarda yatıyor bir sürü insan.
En son sportif insanlar kaldı, ortalık iyice ıssızlaştı adete bir filmin içindeyim. Kimi zaman sis ve duman o kadar geliyor ki kafa ışığını ayaklarıma tutup küçük küçük adımlarla ilerliyorum. Bizim İsveçlileri kaybettim tek ilerleliyorum.
Yaşlı ama sportmen amcalarında arkada bırakınca 3-5 insan kaldık. Karşımdan arada sırada omzunda sürfür taşıyan insanlar geliyor, gece sislerin içinden onların gelip geçişini görmek ürpertici. Duyduğum tek res gaz maskesinden gelen nefes alıp verme sesi…
Zirveye gelince, Volkan’ın içine doğru inmeye başladık, işte asıl zorlu kısım burası…
Sonunda dehşet bir yoğunlukta sülfür kokusu ve duman sardı heryeri, herhalde volkan püskürdü alevler üstüme üstüme geliyor dedim, gözlerim yaşardı gözümü açamıyorum, nefes almak mümkün değil maske olmasa çoktan bayılmıştım oraya…
Biraz daha aşşağıya inince sülfürün kaynağını gördüm, ve orada çalışan insanları…
Ve sonunda gözümün nuru, mavi ateşi buldum. Efsane bir manzara, doğa harikası büyülenmemek elde değil….
Öyle bir duman var ki nefes almanın mümkün olmadığı, gözlerinden şelale gibi su aktığı bir ortamda bi yandan ateşten kaçıyor bir yandan bu doğa harikasının fotoğrafını çekmeye çalışıyorum. İnanılmaz bir şey, alevlerle karşı karşıya olmak sıcaklığı hissetmek… Aniden bi püskürse olsa oracıkta bir canlı kalmaz ama yinede bu manzarayı görmeye değer sanırım.
Çok uğraştım güzel bir kare çekebilelim diye 1 saatlik uğraşın sonunda şans eseri bir an açıldı dumanlar kamera gördü benim gördüğüm gibi…
Buraya bunun için gelipte göremeyen çok insan var, dönüşte bir sürü insan gördün mü diye sordu fotoğrafları gösterdim nasıl şaşırıyorlar bende mutluyum tabi başardım!
Hayatımın en güzel deneyimidir!
Mavi Ateş’e Nasıl ulaşım sağlanır?
Doğu Java’nın Banyuwangi şehrinden taksi veya otostopla 2 saatte ana kamp yerine gelebilirsiniz. Sonrası 4 saatlik dağ tırmanışı.
