Yalnız seyahat etmek diye bir şey yoktur, tek başına seyahat etmek diye bir şey vardır. Bu konuda düşüncelerimi yazmadan önce bu ayrımı yapmak istedim. Çünkü sanılanın aksine yalnız seyahat etmeyi yalnız kalmak ile karıştıranlar var. O yüzden dir bir çok yerde ‘’ Yol arkadaşı arıyorum ‘’ postları görüyorum. Çoğu zaman seyahat özgürlük demektir diye süslü cümleler kuruyoruz ama arkası boş kalıyor. Özgürlük demek her hangi konuda birden fazla seçeceğinin olması demektir. Yani seçebiliyor olma lüksüne aslında özgürlük diyoruz.
6 aydır Asya’da tek başıma seyahat ediyorum, hissettiklerim ise tek kelimeyle özgürlük! Hayatımın en unutmaz zamanlarını bu süreçte geçirdim. Bloğumda, sosyal medya da yaşadıklarımı paylaşırken her seferinde ‘’ Unutamacağım bir yol hikayesi ‘’ diye cümleler kurdum. Her seferinde bir başka hikaye diğerinin yerini aldı, güçlendirdi. Verdiğim her kararın, attığım her adımın sadece bana ait olma hissi yaşadıklarımı bir nebze daha anlamlı kıldı.
Ben yalnız seyahat etmekten keyif alıyorum ve bundan sonraki uzun soluklu seyahatlerimde de bir başkasıyla yolu paylaşabileceğimi sanmıyorum. Peki yol arkadaşıyla seyahat etmek kötü mü? Tabiki değil. Hatta bir çok avantajıda var. Bunlar beraber yaşadığınız yol anılarına ortak olmak, aynı yemeği paylaşmak, kimi zaman aynı yastığa baş koymak olabilir. Acı tatlı bir çok durumu beraber göğüsleyebilmektir. Harika bir manzarada omuz omuza verip kahkaha atmak, belki bir şeyler içmek güzel duygulardır. Tüm bunlar tabiki her zaman böyle olmuyor. Bu durumda şu soruyu sormamız gerekiyor ; Seyahatten beklentim ne? Gerçekten yolda olmak mı? Maceradan maceraya koşmak mı? İçsel bir yolculuğa çıkmak mı? Eğer cevap hepsi ise ; bu ancak yalnız başına seyahat etmek ile olur.
Açıkça şunu söyleyebilirim gerçekten içsel bir yolculuğa çıkmak yol arkadaşıya olabilecek bir şey değildir. Hiç bilmediğin bir ülkenin ücra köşesinde ki bir köyden diğer bir köye yerel bir otobüs ile seyahat ederken, kafanı cama dayadığında düşündüklerin senin içsel yolculuğunun yansımalarıdır. İşte bu ve bunun gibi anlarla dolu bir seyahat bence gerçek seyahattir.
Yalnız başına seyahat ettiğimizde kendimize olan güven artar, daha açık fikirli olmayı öğreniriz, bir çok konuda esnekliğimiz artar, kendi karakterimiz ile yüzleşme ve değiştirme fırsatı yakalarız, sahip olduklarımıza daha farklı anlamlar yükleriz, ve tabiki dünyanın farklı ülkelerinden bir birinden güzel yeni arkadaşlar ediniriz. Yalnız seyahat etmeye alışan bir insanın etrafında kimseler yokken bile yalnız kalmaz…
Bir gece uyanıyorsun ve sabahın ilk ışıklarında elinde küçük bir fenerle 600 merdivenden oluşan bir tapınağın merdivenlerini tırmanıyorsun, yanında bir gün önce tanıştığın senin gibi yalnız seyahat eden biri insan. Amaç; Gün doğumunu izlemek, yer Hindistan, Hampi tapınakları…
Yolda görüşmek üzere !
2 Responses
Yalnız seyahat etmek bence kendinizi daha özgür hissetmenizi sağlıyor.
Merhabalar,sizleri tanımam 1 ay bile olmadı,youtube da şansa gördüm dedim bi bakayım,,çok hoşuma gitti,sizleri tebrik ederim,yolunuz açık olsun,çok teşekkür ederim böyle güzel düşüncelerinizden ve bilgilerinizi bizlerle paylaştıgınız için,,